Doktor nauk fizycznych
Urodził się 7 października 1959 r w Wilnie. Ukończył wileńską szkołę średnią Nr.19 (obecnie im. Wł.Syrokomli). W 1977 r. Wstąpił na Wydział Fizyki Uniwersytetu Wileńskiego (Vilniaus Universiteto Fizikos fakultetas), który ukończył w 1982 r. W tym samym roku rozpoczął pracę na Wydziale Filologii Uniwersytetu Wileńskiego w laboratorium audiowizualnym (kierownik A. Kentra) jako inżynier. Rok później wstępuje na zaoczne studia doktoranckie Wydziału Fizyki Uniwersytetu Wileńskiego (promotor prof. R. Baltramiejūnas, dr M. Petrauskas) kontynuując pracę na Wydziale Filologii.
Od roku 1984 pracuje jako pracownik naukowy w Laboratorium Ultraprędkich Procesów w Półprzewodnikach (lit. ultrasparčiųjų procesų puslaidininkiuose laboratorija), po przemianach ustrojowych zreorganizowane w Laboratorium Badań Środowisk (Medžiagotyros laboratorija). W 1991 roku broni pracę doktorancką (ówcześnie kandydata nauk fizyczno-matematycznych). Prowadzi badania materiałów półprzewodnikowych stosując metody nieliniowej optyki z zastosowaniem laserów pikosekundowych.
Lata 1992–1993 spędza w Brazylii na Uniwersytecie w San Carlos (stan San Paulo) badając właściwości porowatego krzemu w grupie prof. V.Bagnato.
Pod koniec roku 1993 przechodzi do spółki EKSPLA, produkującej systemy laserowe do badań naukowych. Lata 1994–1999 spędza w Japonii pracując dla Tokyo Instruments Inc.
W 1999 roku wraca do Wilna i kontunuje pracę w spółce EKSPLA na oddziale R&D specjalizując się w konstruowaniu i produkcji specjalizowanych systemów laserowych przeznaczonych do badań naukowych. Był autorem kilku systemów laserowych dla europejskiego projektu Extreme Light Infrastructure ELI- Beamlines (Dolne Břežany, Republika Czeska).
W swoim dorobku naukowym posiada ponad 10 artykułów, opublikowanych w specjalistycznych czasopismach. Żonaty, żona Barbara, ma dwoje synów Marka i Gabriela.