Doktor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki
Urodził się 11 kwietnia 1976 roku we wsi Awiżenie (Avižieniai) rej. wileński. W latach 1982–1994 uczęszczał do Awiżeńskiej szkoły średniej (język nauczania – polski). W roku 1994 wstąpił na Wydział Historyczny Uniwersytetu Wileńskiego. Po czterech latach studiów obronił pracę licencjacką nt. „Stosunki wzajemne polskich i litewskich władz powstańczych w okresie 1862 – 1864”. W latach 1998–2000 studiował na magisterium Wydziału Historycznego Uniwersytetu Wileńskiego.
Rozpoczął badania myśli polityczno-społecznej ugodowców wywodzących się z kół ziemiaństwa litewskiego. W roku 2000 obronił pracę magisterską nt. „Myśl społeczno-polityczna ugodowców na Litwie. 1863–1905”. Badania w wyżej wymienionym kierunku przedłużył na studiach doktoranckich w latach 2000–2004. Podczas studiów odbył staż naukowy w Instytucie Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego pod kierownictwem Prof. Juliusza Bardacha oraz w Instytucie Historii Rosji Rosyjskiej Akademii Nauk w Moskwie.
W czasie studiów także rozpoczął pracę pedagogiczną na rodzimym wydziale: przyszykował i rozpoczął wykłady nt. „Rewolucja jako paradygmat historii XIX wieku”. W grudniu 2004 roku obronił pracę doktorską nt. „Prorosyjska orientacja polityczna arystokracji i ziemiaństwa na Litwie (1864–1917)“. Od stycznia 2005 r. jako adiunkt pracuje na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Wileńskiego w Katedrze Historii Nowej.
Wykłada kursy obowiązkowe: „Historia Litwy w XIX wieku” oraz „Historia Rosji w XIX wieku”. Od 2008/2009 roku akademickiego wykłada kurs specjalistyczny „Narody i imperia: imperia wobec wyzwania nacjonalizmu w XIX wieku”. W roku 2006 z ramienia Wydziału Historycznego współorganizował z Instytutem Polskim oraz SNPL międzynarodową konferencję naukową poświęconą 15-leciu wznowienia stosunków dyplomatycznych między Litwą a Polską.