17.7.1934–7.6.2022
Inżynier, chemik, ekspert w zakresie badań dokumentów, doktor nauk przyrodniczych
Urodził się 17 lipca 1934 roku na Litwie we wsi Borsuniszki (Barsűniškės) byłej gminy Małe Łopie powiatu kowieńskiego (obecnie rej. kowieński), w rodzinie właściciela majątku. W 1954 roku ukończył Bobtowską (Babtų) Szkołę Średnią w języku litewskim w rej. kowieńskim. W latach 1954-1957 pełnił terminową służbę wojskową w wojsku sowieckim w Wołgogradzie. Następnie w latach 1958-1963 studiował technologię chemiczną na Uniwersytecie Wileńskim.
Po ukończeniu studiów rok pracował jako inżynier-chemik w Specjalnym Biurze Konstruktorskim przy Wileńskiej Fabryce Maszyn Rachunkowych (Vilniaus skaičiavimo mašinų gamykla), następnie w latach 1965–1971 pracował w Katedrze Chemii Fizycznej Uniwersytetu Wileńskiego, a w latach 1971–1992 w Centrum Ekspertyzy Sądowej (były Instytut Ekspertyzy Sądowej) jako starszy pracownik naukowy, a od 1978 roku, do wyjścia na emeryturę w 1992 roku, jako kierownik Działu Badań Dokumentów.
Pod kierownictwem docenta J. Januđevičienė i profesora V. Kaikarisa napisał pracę doktorską na temat „Badania procesów katodowych w roztworach sól miedzi i srebra” (lit. Katodinių procesų tyrimas vario ir sidabro druskų tirpaluose), którą obronił w 1972 roku, uzyskując stopień naukowy doktora nauk chemicznych (obecnie doktor nauk przyrodniczych, 1993 rok). Jest autorem szeregu artykułów z dziedziny elektrochemii, kryminalistycznych badań metali oraz dokumentów.
Od 1989 roku jest w Stowarzyszeniu Naukowców Polaków Litwy. Od 1995 roku był członkiem, a w latach 1997-2004 przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia.
Żona Irena jest ekonomistką, córka Halina – matematykiem.
Zmarł 7 czerwca 2022 roku. Cześć Jego pamięci.