In memoriam – Aleksander Sokołowski

Fizyk, nauczyciel akademicki, doktor nauk pedagogicznych, docent, poeta

Urodził się 26 II 1935 we wsi Nielidziszki rej. wileńskiego. W 1956 r. ukończył Szkołę Średnią w Miednikach. W latach 1959–961 studiował na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Instytutu Nauczycielskiego w Nowej Wilni.

Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel, wicedyrektor, dyrektor w szkołach polskich na Wileńszczyźnie. 

W latach 1968–1970 studiował fizykę w Instytucie Pedagogicznym (obecnie Uniwersytet Pedagogiczny) w Szawlach. W latach 1970–1988 pracował jako inspektor w Wydziale Oświaty rej. wileńskiego. Od roku 1988 pracuje w Katedrze Pedagogiki (obecnie Edukologii) Uniwersytetu Pedagogicznego w Wilnie. Wykładał na Uniwersytecie Polskim w Wilnie (obecnie Universitas Studiorum Polona Vilnensis).

W 1991 roku w Naukowo-Badawczym Instytucie Środków Nauczania i Podręczników Szkolnych Akademii Nauk ZSRR w Moskwie obronił pracę doktorską uzyskując stopień naukowy doktora nauk pedagogicznych. Opublikował ponad 30 artykułów naukowych w kraju i za granicą, m. in. Jak studenci postrzegają swoich byłych nauczycieli [w:] Edukacja i komunikacja cz. II, III Międzynarodowa Konferencja „Nauka a jakość życia”, „Studium Vilnense” 1994, nr. 8; La presence de Mickiewicz dans la poesie polonaise et lituanienne, [w:] „Actes du colloque Lyon, 8 at 9 decembre 1998, Bicentenaire Adam Mickiewicz poete qui unit la Lituanie, la Prolonge et la France. Editions PROFAC 1999, monografię pt. Polityka oświatowa i naukowa III Rzeszy niemieckiej w okupowanej Litwie (19411944) oraz inne publikacje. Uczestnik międzynarodowych konferencji naukowych. Należy do Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy.

Twórczość poetycką uprawia od wczesnej młodości, wydał dziewięć tomików wierszy, m.in. Iskrzące się drzewo (1986); Wiatraki historii(1990); Kolce losu (1992); Kontrasty (1993); Podanie o zwrot ziemi (1993); Dzierżawa (1996); Pszczoły i ludzie (2003); Umykające chwile (2003); Maraton miłości. Erotyki. (2003).

Twórczość Sokołowskiego jest włączona do wielu antologii wydanych na Litwie i w Polsce: Poezja Polska. Antologia tysiąclecia, Warszawa, 2002 i in.

W 2004 r. Aleksandrowi Sokołowskiemu podczas Światowego Dnia Poezji pod patronatem UNESCO w Warszawie wręczono nagrodę literacką za krzewienie literatury polskiej na Litwie. Recytował swoje wiersze w Wiedniu i Lyonie.

Aleksander Sokołowski jest laureatem szeregu konkursów poetyckich ogłaszanych w Polsce, jego nazwisko jest włączone do ponad 10 słowników biograficznych oraz innych edycji książkowych wydanych na Litwie i w Polsce. Wiersze były drukowane na Litwie, w Polsce, Rosji, Bułgarii i na Ukrainie.

Od 1991 r. jest członkiem Związku Pisarzy Litwy, od 1989 – założyciel i prezes Sekcji Literatów Polskich przy Związku Pisarzy Litwy, od 1994 r. – członek Związku Literatów Polskich. Zawdzięczając aktywnej działalności Sekcji Polskiej zachowano ciągłość literatury polskiej na Wileńszczyźnie. Teraz jest wielopokoleniowa literatura polska na Litwie. Aleksander Sokołowski w 1997 r. otrzymał nagrodę „Polcul Foundation” z Australii.

Zainteresowania: muzyka, sztuka, pszczelarstwo.

Zmarł 30 czerwca 2022 roku. Cześć Jego pamięci.

Powrót do Listy członków SNPL