Alina Zavadzka

Historyk, doktor nauk humanistycznych

Nazywam się Alina Zavadzka, z domu Zajankovska, urodziłam się 16 kwietnia 1985 roku w Kalveliai (Kowalczuki, rejon wileński, Litwa). Rodzicami są: Stanisław i Maria z domu Markowska. Mam siostrę Janę, jeszcze niedawno była dyrektorem do spraw dydaktycznych w przedszkolu w Piasecznie, a obecnie z mężem wychowują córeczkę.

Swoją edukację odbywałam w latach 1991–2003 w Szkole Średniej im. Stanisława Moniuszki w polskim językiem wykładowym w Kalveliai (Kowalczuki). W roku 2003 uzyskałam świadectwo dojrzałości. 

W roku 2003 rozpoczęłam studia stacjonarne magisterskie z historii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, kończąc je w roku 2008 obroną pracy magisterskiej pt. „Kalwaria Wileńska w latach 1944–2002“. W tym też roku na tejże uczelni rozpoczęłam studia doktoranckie u prof. dra hab. Stanisława K. Olczaka. Napisałam rozprawę doktorską pt.: Duszpasterstwo polskie na Wileńszczyźnie w okresie sowieckim (1944-1990). Obrona pracy doktorskiej 5 maja 2014. Na podstawie tej pracy w 2017 roku powstała książka wydana przez Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Białymstoku „Duszpasterstwo polskie na Wileńszczyźnie w okresie sowieckim (1944–1990)”.

W czasie studiów pracowałam w Szkole Średniej w Kalveliai jako nauczycielka historii. Jestem autorką artykułów naukowych oraz artykułów na tematy historyczne, harcerskie, religijne i kulturowe gazet lokalnych na Litwie i Polsce („Goniec Litewski“, „Kurier Wileński“, „Magazyn Wileński“, „Spojrzenie Młodych“ i in.), a także stron internetowych.

W trakcie studiów magisterskich brałam czynny udział w życiu Domu Akademickiego Żeńskiego KUL JPII i Domu Fundacji Jana Pawła II. Należałam do Wspólnoty osób z upośledzeniem umysłowym – Wiara i Światło.

Uczestniczyłam w życiu społecznym i kulturalnym Gminy Kowalczuki i parafii pw. św. Michała Archanioła w Szumsku (rejon wileński, Litwa). Współpracuję z Chrześcijańskim Centrum Rozwoju Młodzieży oraz Gimnazjum im. St. Moniuszki. Jestem instruktorką harcmistrzyni Związku Harcerstwa Polskiego na Litwie, przez wiele lat współorganizowałam pracę Organizacji Harcerek.

Od września 2013 roku z mężem Krzysztofem mieszkamy w Białymstoku. Mamy synka Bartłomieja.

Publikacje naukowe

  1. Książka:Duszpasterstwo polskie na Wileńszczyźnie w okresie sowieckim (1944-1990), Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Białymstoku, t. 30, Białystok 2017.
  2. Przywrócenie niepodległości Litwy i odrodzenie Kościoła Katolickiego, “Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne” 99(2013), s. 283-293.
  3. Kalwaria Wileńska na tle walki z religią w Litewskiej SRR, w: Między Rzymem a Nowosybisrkiem. Księga Jubileuszowa dedykowana ks. Marianowi Radwanowi SCJ, pod red. H. Łaszkiewicza, I. Wodzianowskiej, Lublin, Wydawnictwo KUL 2012, s. 255-276.
  4. Kalwaria Wileńska: jej geneza, likwidacja, odbudowa, “Soter” 52(80)2014, s. 89-111.
  5. Likwidacja Wileńskiego Seminarium Duchownego w 1945 roku, “Rocznik Teologii Katolickiej”, Tom XV/1, 2016, Katedra Teologii Katolickiej Uniwersytetu w Białymstoku, s. 237-248.

Publikacje w druku

  1. Formy i metody katechizacji na Wileńszczyźnie w latach 1948-1989 (Materiały konferencyjne “Od Vixduum Poloniae unitas do Tuus Poloniae populus. Wileńska prowincja kościelna w latach 1925-1992”, Białystok, 19-21 X 2015).
  2. Polityka władz sowieckich wobec duchowieństwa katolickiego na Wileńszczyźnie po II wojnie światowej (Materiały konferencyjne “Od Maximis undique pressi do Tuus Poloniae populous. Metropolie mohylewska i wileńska w latach 1798-1992”, Białystok, 16-18 XI 2016).
  3. Życie religijne na Wileńszczyźnie po II wojnie światowej (Colloquia Collegii Suprasliensis – Stowarzyszenie Kulturalne Collegium Suprasliense),
  4. Powojenne losy Kościoła Katolickiego na Wileńszczyźnie (Wielcy Ludzie Wileńszczyzny).

Powrót do Listy członków SNPL