Krystyna Moroz-Łapin

Doktor nauk przyrodniczych w zakresie informatyki, docent, nauczyciel akademicki

Urodziła się w 1965 r. w Wilnie w rodzinie nauczycielskiej. W 1983 r. ze złotym medalem ukończyła Wileńską Szkołę Średnią im. J. I. Kraszewskiego z polskim językiem wykładowym. W latach 1983–1988 studiowała informatykę na Uniwersytecie Wileńskim. Od 1988 roku pracuje jako wykładowca na Uniwersytecie Wileńskim w katedrze Inżynierii Oprogramowania. Wykłada Interakcję Człowiek–Komputer dla studentów inżynierii oprogramowania, informatyki i bioinformatyki.

W latach 1989–2001 pracowała również jako nauczycielka informatyki w Wileńskiej Szkole Średniej im. Józefa Ignacego Kraszewskiego. W 2001 roku obroniła rozprawę doktorską na temat: „Konfiguracja strukturalnych dokumentów graficznych na przykładzie projektowania schematów technicznych linii galwanicznych”. W czasie studiów doktoranckich odbywała staże na Uniwersytecie Technicznym w Monachium (Niemcy) oraz w Aalborgu (Dania).

Od 2016 roku na wydziale Matematyki i Informatyki kieruje komisją programową studiów bakalarskich Inżynierii Oprogramowania oraz komisją rekrutacyjną na studia magisterskie Inżynierii Oprogramowania.

Od 2021 roku kieruje Radą Wydziału Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Wileńskiego.

Jest autorką ponad 50 publikacji naukowych (Lista publikacji) i dwóch podręczników dla studentów studiów informatycznych. Zainteresowania naukowe obejmują:

  • metodyki projektowania doświadczeń użytkowników (ang. User Experience Design methods);
  • metodyki równoważenia użyteczności i bezpieczeństwa w projektowaniu doświadczeń użytkowników.

Współpraca naukowa:

  • 2021–2023: Podnoszenie wydajności służb cyber-bezpieczeństwa poprzez edukację oraz tworzenie programów edukacyjnych z zakresu cyber-bezpieczeństwa uwzględniając zróżnicowane role pracowników w organizacji bezpieczeństwa. Projekt ADVANCES: Advancing human performance in cybersecurity
  • 2012–2015: Doskonalenie jakości użytkowej mobilnych usług internetowych.
  • 2011–2013: Projekt finansowany z funduszy strukturalnych UE „Doskonalenia jakości studiów informatycznych i inżynierii oprogramowania”.
    Wynik projektu: seria podręczników oraz środowisko edukacyjne dla studentów studiów magisterskich Informatyki i Inżynierii Oprogramowania.
  • 2008–2011: Projekt 7 Programu Ramowego UE (FP7-ICT-2007-1, STREP, Theme 1.5 Networked Media) „Bezpieczne zaufanie odpowiadające normom prawnym środowisko współpracy trójwymiarowe świata wirtualnego VirtualLife”.
    Rola w projekcie: budowa scenariuszy edukacyjnych w trójwymiarowych światach wirtualnych.
  • 2007–2010: Projekt 6 Programu Ramowego UE, TP1.4: Aeronautics and space, TREN-4-Aero. „Rozwój innowacyjnej technologii laserowej LIDAR w systemach kontroli ruchu lotniczego nowego pokolenia”. Wynik projektu: laboratoryjny prototyp systemu wspomagającego świadomość sytuacyjną kontrolera ruchu lotniczego opartego na wykorzystaniu laserowego radaru.
  • 2005–2007: Projekt funduszy strukturalnych UE „Utworzenie studiów magisterskich Inżynierii Oprogramowania”
  • 2000–2002: projekt SOCRATES/ERASMUS „MOCURIS – program magisterskich studiów w dziedzinie systemów informacyjnych”
  • 1995–1998: projekt funduszy strukturalnych UE Tempus „Doskonalenie studiów informatycznych na Uniwersytecie Wileńskim”
  • 1989–1992: system automatyzujący projektowanie linii galwanicznych przy pomocy metod sztucznej inteligencji z partnerami Litwy i Rosji

Języki: polski, litewski, rosyjski, angielski biegle oraz niemiecki na podstawowym poziomie.

Syn Wiesław – ukończył Gimnazjum im. J. I. Kraszewskiego w Wilnie, ukończył magisterium Inżynierii Oprogramowania na Uniwersytecie Wileńskim.

Powrót do Listy członków SNPL